Yayınlanma Tarihi : 11 ay önce

Kalbimin Orta Yeri

Kalbimin Orta Yeri adlı şiirini müellifinde dinlediğimizde tarih 16 Aralık 2023 idi. Sakarya Ofis Sanat Merkezi’nde Cumhuriyetimizin 100.yılına ithafen yazılan 32 Kısım Tekmili Birden isimli kitabın tanıtım törenindeydik. Bir Balkan Esintisi Ailesi olarak oradaydık çünkü Necla Dursun kitaptaki 32 yazardan biriydi. Kalbimin Orta Yeri şiirinin yazarı Nursel Camcı ise bir diğeri.

Şiir biz dinleyenleri Adapazarı’nın tüm ilçe, mahalle ve köylerine yolculuğa çıkardı sanki. Nursel Camcı’dan şiiri hangi duygular içinde yazdığını sorduk. Öğrendiklerimizi kendi anlatımıyla kalıcı hale getirmek istedik. İlginize sunuyoruz.

“Bu şiiri hangi duygularla, hangi metaforlarla mı yazdım? Arz edeyim efendim. Malum şiir ağırlıklı olarak soyut bir kavramdır. Zengin imgeler ve metaforlar üzerinden yürür, gelişir. Doğrudur. Ama zaman zaman somut ögeler üzerinden de şiirler yazılabilir.

Hepimiz doğduğumuz evi, güler yüzlü komşu teyzeyi, sokağımızda biz çocuklara şeker dağıtan tonton amcayı, namaz sonrası camiden üçer beşer dağılan nur yüzlü dedeleri, mahallemizin dondurmacısı Nazmi Amca’yı, semtimizde Aziz Bakkalın, Şaban Bakkalın, Laz Ahmet Amca’nın vitrininden bize göz kırpan kremalı bisküvileri, Büyükgazi İlkokulundan sınıf öğretmenimiz Tülay Erginduysak’ı, Adapazarı’nın kalbi durumundaki Orhan Camimizin meşhur müezzini Hasan Çolak Hoca’nın gür sesiyle okuduğu ezan ve salaları, Gümrükönü’nde her 23 Nisan ve 29 Ekimde tören resmi geçitlerimizde anne ve babamın gururla kenardan el sallamaları, baharda bazı öğle sonralarında üç beş arkadaş Ticaret Lisesi’nden dersi asıp Çark Mesire’ye kaçışlarımızı, papatyalarla seviyor sevmiyor oynayışlarımızı, Sakaryaspor’un ilk şampiyonluğunda bütün şehrin yeşil – siyahlı bayraklarla donatılışını, sevinçli haberle mutluluktan kendimizden geçişimizi, Galatasaray’a aşkımdan ilk yazdığım çocukluk şiirimi, bana yazılan ilk aşk şiirini… Nasıl unutabilirim? Şehir aşktır. Şehir hayattır. Şehir coşkudur.

Ben Adapazarı Ozanlar’da doğdum, büyüdüm. İlk, orta, lise, bütün okulları Adapazarı’nda okudum. Sonra yurt dışına, Avusturya’ya evlendim. On yedi sene Avrupa’da yaşadım. Gurbet ve sıla duygusunu çok iyi bilirim. Bütün Avrupa’daki Türkler gibi. Benim bayrak ve vatan sevgim, gökyüzüne sığmaz. Everest’ten bile yüksektir. Sakarya sevgim de öyle. Yurtdışındayken on bir ay hayal kurar, yaz tatilini iple çekerdik. Gözümde tüterdi şehrim. Sakaryamla kavuştuğumda ise ilk yaptığım eşyler ıslama köfte ve kabak tatlısı yemenin ardından Orhan Camii’nin manevi atmosferini kana kana solumaktı.

İşte yıllar sonra, 2022 sonbaharında, Kalbimin Orta Yeri şiirimi, bu yoğun duygularla yazdım.

Ben şehir sevgisini sılayı rahim sayan bir şairim. Şehir, bana yakın akrabalarım gibi gelir her zaman. Çocukluğumun ve yaz tatillerimin masal mekânıdır daima Çark Mesire. Şimdi gerçi fiziki olarak çok değişti ama olsun. İmge olarak Sakarya’da ilk sırada o gelir. Maltepe Çay Bahçesinden yahut Serdivan Tepesi’nden şehri doya doya seyretmek… Gelişen büyüyen şehrimde, tarihi Beşköprü ile Güneşler’deki tarihi Sakarya Köprüsü olmazsa olmazımdır benim. Yenicami’den Ozanlar’a, Şeker Mahalle’den Hacıoğlu’na, Tekeler’den Erenler’e… Semt semt, mahalle mahalle, ilçe ilçe. Göl göl, nehir nehir, yayla yayla. Sakaryamın dört bir yanı, aşkımdır, tutkumdur, nefesimdir benim.

Yurt dışında olduğum zamanlar da böyleydi. Dönüş yaptıktan sonra da hep böyle oldu. Kalbimin Orta Yeri, aslında bir aşk şiiridir. Şehrime olan sevgimin aşkımın şiiri. Şehir bir metafor, bir imge. Sevenin sevdiğine bir tür aşk ilânı bu şiir. Benim aşkımı ilânım. Şehrime aşkımın. Netice itibarıyla şunu söyleyebilirim: Kalbimin Orta Yeri, bir şehir şiiri olduğu kadar, şehrime olan aşkımın da şiiri.

Şiir, şehir ve aşk. Benim üç olmazsa olmazım. Böyle bilinsin, isterim.”

Kalbimin Orta Yeri

Dün sana rastladım Çark Mesire’de

Tatlı bir hüzün yuva yapmış gözünde

Beni görünce güller açtı yüzünde

Hem senin yüzünde hem benim özümde

Söyle bakalım bana ürkek küheylan

Maltepe’den mi, Serdivan’dan mı

Beşköprü’den mi, Güneşler’den mi