Adapazarı’nda 1999 depreminden sonra yerleşim alanı giderek genişleyen Korucuk’ta bulunan bu ev kurumuş dalların arasından görünmekte. Fotoğraf sanatçısı Fikriye Er tarafından kayda alınan bu kare yalnızca bir yapıyı değil sanki geçmişi de kayıt altına alıyor.
Evin hanımına çevrede ‘Kuzuların Emine’ derlermiş. Henüz yedi yaşındayken Bulgaristan’dan bu topraklara gelmiş Emine. Hayatını burada kurmuş, kök salmış. Eşi iki katlı bu evi kendi elleriyle yapmış. Toprak sıvalı duvarlara sahip olan evin yaşı bugün neredeyse doksana varmakta. Duvarlarının her birinde emek, sabır ve geçmişten kalan izler var.
Evin alt katında tek bir oda bulunuyor. Odanın merkezinde kuzine soba, etrafında ahşap bir merdiven, kiler ve bakır kap kacaklarla dolu bir mutfak var. Üst katta ise yatak odası ve misafirlerin ağırlandığı konuk odası yer alıyor. Zamanında bu odalar sohbetlere, kahkahalara ve belki de bekleyişlerle hasretliklere tanıklık etmiş.
Evin önündeyse kuruluk uzanıyor. Sonbaharın etkisiyle dalları çıplak kalan ağaçların arasından görünen bu yapı yılların emeğini ve direncini üzerinde taşıyor. Bahçesinde bir top iğne oyasıyla süslenmiş gibi duran detay evin inceliğini ve sahibinin zarafetini yansıtıyor. Toprak sıvalı duvarlar yaşanmışlıkları hâlâ saklamakta ve acı-tatlı anılar bu duvarların içinde usulca varlığını sürdürmekte.
