Şair, yazar, gazeteci, film festivali seçicisi, editör, yayıncı olarak bir koltuğa on karpuz sığdıran Dejan Trajkoski ile tanıştırmak istiyoruz sizleri.
Kuzey Makedonyalı Dejan Trajkoski Üsküp’teki Felsefe Fakültesi mezunu. Aldığı eğitimle doğru orantılı meslek seçimi yapan Trajkoski, Prozart Media Yayınevi’nin sahibi ve editörü. Aynı zamanda PRO-ZA Balkan Uluslararası Edebiyat Festivali’nin kurucusu ve yöneticisi. FIPRESCI üyeliğinde bulunan yazar tüm bunlara ek olarak Makedonya Yazarlar Birliği ve Makedonya PEN Merkezi üyesidir.
Dejan Trajkoski’nin ‘Gerçek’, ‘Aşk (Rashomon etkisi)’ ve ‘Sadakatsizlik’ adında üç romanı bulunmakta. 2022 yılında ‘Miladinov Kardeşler’ ödülü için kısa listeye giren ilk şiir kitabı ‘Film Şiirleri’ nden bir yıl sonra ‘Hüzünlü ve Güzel Dünya: Film 2005-2015’ adlı röportaj ve film eleştirileri kitabını okurla buluştu.
‘Sadakatsizlik’ adlı kitabı Makedonya Yazarlar Birliği tarafından ‘Stale Popov’ düzyazı kitap ödülü için kısa listeye kalan ve aynı eser ‘Makedon Edebiyatı Avantgarde’ ödülüne layık görülerek ABD, Almanya, Türkiye, Sırbistan, Ermenistan, Arnavutluk, Bulgaristan ve Mısır’da yayınlandı.
‘Balkan Edebiyatı’ temalı 15.Uluslararası Şiir Festivali kapsamında Bir Balkan Esintisi olarak şiirlerinin birkaçını bizzat kendisinden dinleme fırsatı bulduğumuz Dejan Trajkoski’nin ‘Daha Yakın’ adlı şiirini Can Yiğit Tunçman’ın çevirisiyle paylaşmaktayız.
DAHA YAKIN
O gün
Değirmen çarkı bir damlayla çevrildiğinde
Rüzgâr unutulmuş orağın bütün pasını uçurdu.
Ve sürüden iki kuş kanatlarını çırptı
Uçarken.
Arıların kan içtiği günlerdi
Petek kırmızıya boyandı
Ve avuçlarımızdaki çizgiler eşleşti
Biri diğerinin üzerinde
Mükemmel bir şekilde.
Ama zaman geçmiyor:
Alıştığımız rüzgarlar
Onları daha çabuk unutuyoruz.
Karşılaşmalarımızdan ortaya çıkan tablo bu:
Biz mekanız
Ve bir nüans
Kırmızı ve mavi arasında
Aynı alevden.
CLOSER
It was the day
When the mill wheel was turned by one drop
The wind blew all the rust from the forgotten sickle
And the wings of two birds of the flock fluttered
In flight.
Those were the days when bees drank blood
The honeycomb has painted red
And the lines on our palms matched
One on the another one
Perfectly.
But, time does not transgress:
The winds we get used to
We forget them faster.
This is the picture from our encounters:
We are the place
And a nuance
Between red and blue
From the same flame.
