Üsküp Kitap Kulubü’nün varlığı sevgili Necla Dursun’la başlamış. Ne mutlu ki Üsküp’teki liseli gençler için gönüllü bir adım atılmış.
Bu çabanın ardında ne çok çaba, emek ve uğraş olduğunu görebiliyorum. Üstelik kimi zaman uçuş, kimi zaman konaklama ya da kimi zaman da teknolojiye dönük aksaklıklar olsa da sürdürülme çabası kutlamaya değer.
Kısa süreli ziyaretlerle, planlanmış çalışmalarla ve özenle devam eden etkinlikler Şubat 2025’e değin uzanmış. Ben 19 Şubat 2025 Çarşamba günü Üsküp’teydim.
14 yıl sonra yeniden geldiğim bu şehir beni yine çok etkiledi. Küçük mekanlarını, tarihi yapılarını, yıllanmış markalarını, özgün ürünlerini ve içten insanlarını kucaklamış gibi oldum.
En önemlisi Üsküp Kitap Kulubü’ne devam eden genç kızlarımdı. Aynı gün on üç cesur genç kızla buluştum. Cesurlar çünkü köylerinden yola çıkıp Üsküp’e gelmeye, okumaya ve çok yönlü gelişmeye karar vermişlerdi. Benim o yaşlarımda atamadığım bir adımı zorunlu ya da seçerek atmışlardı.
Üstelik sadece okul ve yurt yaşamıyla sınırlı değil, bir de Üsküp Kitap Kulubü’nün etkinliklerinde olmayı istemişlerdi. Türkçe diline duyulan merak, daha yetkin dil becerilerine sahip olmak ve yeni insanları tanımak vb. nedenler, onları daha görmeden sevmeme ve saygı duymama yetti.
Şubat ayının kitabı Satranç (Stefan Zweig) olarak seçilmişti. Yıllar önce okuduğum kitabı bir kez daha okumak, kendi düşüncelerimi güncellemem için bana fırsat oldu.
Kitap içinden bazı tümceler ve bizlere düşündürdükleri, bazı durumlar ve bize hissettirdikleri ya da bazı sözcüklerin gizil anlamları konuşmalarımız arasında yer aldı. “İşinin ehli olanlar, üstten bakan tavırlar, kibirli davranışlar, kendine meydan okuma halleri, ekmek kırıntılarıyla çözüm bulma vb.” paylaşabildiklerimiz arasındaydı.
Kitapla ilintili kendi yaşam öykümden verdiğim örnekler oldu. Başarısızlıklarım, yapabildiklerim ya da öznel seçimlerim gençlerin ilgisini ne denli çekti bilmiyorum. Belki zamanla bununla ilgili ipuçları alabilirim.
Gençlerimin daha çok soru sorması, merak etmesi, hayal kurması ve elbette çokça okuması kulübün varlığını daha da güçlendirecektir düşüncesindeyim. Genel olarak sessiz kalan grup; daha çok gayret ettiğinde, Türkçe konuşmanın, dinlemenin, okumanın ve yazmanın tadını çıkarabilir. Bu açıdan daha çok zamana, sabırla okumaya ve etkili iletişim kurmaya ihtiyaç olduğu kanısındayım.
Elma Yayınevi’nin gençlerimize yararlı olsun amacıyla armağan ettiği onlarca güncel kitap bu amaca hizmet edebilir. Sohbetimizin ardından bölüşülen kitaplar için “elden ele geçirerek hepsini okuyacağız” sözü benim ve Elma Yayınevi için çok anlamlı. Yeter ki kitapların kapakları açılsın, sayfalara gözler değsin…
Üsküp’te bulunduğum gün teknolojiden yararlanamamak bizi 22 Şubat Cumartesi günü çevrimiçinde görüşmeye yönlendirdi. Elma Yayınevi İzmir Temsilcimiz Merve Çalışkan bizi Zoom ortamında buluşturdu. Buluşmamızda gençler için planladığım “Neden Olmasın?” konulu sunumu yaptım.
Bu kez de altı genç kızımız bize eşlik etti. Kızlarımızın içinde bulundukları fiziksel olanaklar, ekranda buluşma zamanının kendilerine uygun olmaması vb. nedenlerle yeniden bir araya gelememiş olabiliriz. Hepsinin canları sağ olsun.
Sonuç olarak bu projede minik de olsa bir katkım bulunduysa, varlığım işe yaradıysa ve gençler için kalıcı izli yaşantılar bırakabildiysem ne mutlu bana! Sevgili Necla Dursun, beni de bu projede görmek istediğiniz için bir kez daha çok teşekkür ederim.
Gençlerim için de bir diyeceğim olsun. Madem ki zorluklar güvenin gelişimi için verimli zeminler yaratır. Madem ki zor zamanlar güveni besler, öyleyse sizler özgüveninizle tüm zorlukların üstesinden gelebilirsiniz. Eminim.
Türkçenin varsıllığında buluşmak ve kucaklaşmak dileğiyle… Sevgi ve selamlarımla.
Tülay Üstündağ
23.02.2025 – Ankara
