Elif Dursun’un Kaleminden “Kardelen ve Kar” ın Hikayesi

Kardelen ve Kar

Bir gün kardelen çiçeği büyük bir acıyla uyandı. Sanki üzerinde büyük bir yük var gibi hissediyordu. Ayrıca bundan sadece kardelen çiçeği değil tüm halk rahatsızdı. Tüm halk ortalık alana toplanmış yukarı bakıyorlardı. Sonra kardelen çiçeği de yukarı baktı. Gördüğü kocaman bir beyazlıktı ve hiç oksijen yoktu. Kardelen çiçeği gördüğü beyazlığın ‘kar’ olduğun dün sabah küçük bir çocuktan duymuşu.

Sessizce oradan uzaklaştı ve kar ile konuşmaya gitti.

-Sevgili kar neden benim ve halkımın güneşle buluşmasına engel oluyorsun? dedi.

Kar cevap verdi:

-Benim güneşle buluşturduğum bütün kardelen çiçekleri güzel olmak zorunda. Ama içinizden bir tanesi çirkin. O yüzden izin vermiyorum.

Kardelen çiçeği bunu duyunca şaşırmış. Fakat şaşkınlığından çabucak kurtulmuş ve demiş ki:

-Hangimiz çirkin, göster bana!

-İşte şu ilerdeki kardelen çiçeği.

Kardelen o tarafa baktı, karın söylediği çiçeği inceledi. Ağzından şunlar döküldü: ‘ Senin gönlün hangi güzelliğe yer verdiyse o her zaman dünya güzeli olur. Her ne kadar başkaları kötü dese bile sen ona gönlünü verdiysen ondan daha güzeli yoktur senin için…

Kar, kardelen çiçeğinin ne kadar da doğru bir şey söylediğini anlamış ve:

– Sen doğruyu söyleyen ve beni doğru yola sokan tek kardelen çiçeği oldun! Sana binlerce kaz teşekkür ederim. Seni ve halkını rahat bırakacağım… dedi.

Kardelen çiçeği ilk defa kendi ile gurur duydu ve karın yanından ayrıldı. O günden sonra kardelen çiçekleri ve kar uyum içinde yaşadılar.

Elif DURSUN

13 Kasım 2021

İstanbul